Skip to main content
  • Francy Wilthuis
  • Blog

De stem

De afgelopen week was een bijzondere voor me.
Voor het eerst in jaren was ik alleen thuis.
Dochters in hun eigen huizen in het westen van het land.
Zoonlief bij zijn vriendin in quarantaine i.v.m. een positief geteste huisgenoot.

En ik? Ik heb herfstvakantie en ineens alle tijd met mezelf.
Dat is lang geleden. Ik denk bijna 25 jaar.
Natuurlijk was er wel eens een weekje dat de kinderen bij hun vader waren in een vakantie. Dan had ik zo’n week al snel propvol gepland met van alles.
Nu we echter in deze Corona-toestand zitten met elkaar, is er toch veel minder afleiding.
Het is stiller deze week, soms is het ronduit stil.
En als het stil is, hoor ik die stem ineens veel luider. Welke stem?


Die stem die aanvankelijk wat raaskalt over dingen die ik thuis nog zou moeten doen.
Nadat ik de tuin in geweest ben, de koelkast schoongemaakt heb en wat keukenkasten aan een reorganisatie heb onderworpen raakt dát geluid meer op de achtergrond.
Het wordt weer stil(ler).

Dan is er een andere stem die opspreekt.
Deze praat al geruime tijd tegen me en het lukte me tot nu toe nog niet altijd om hem te verstaan. Nu het stiller is en de ruis minder wordt, wordt de stem ineens verstaanbaar.
De stem vertelt me dat er nog zoveel te leren en te ontdekken is over mezelf, de hemel en de aarde en alles wat die drie verbindt. De stem fluistert dat ik me niet tegen moet laten houden door angst, onzekerheid, oordelen van anderen of bescheidenheid.

?Het is niet voor niks dat ik er al tijden naar verlang om een “soloreis” te maken, om zo te ontdekken wie ik écht ben en wat ik hier te doen heb.

?Het is niet voor niks dat ik die trip deze week definitief geboekt heb, misschien tegen alle corona-voorspellingen in. Ik vertrouw erop dat de tijd er rijp voor is.

?Het is niet voor niks dat ik deze week de eerste pagina geschreven heb van het boek dat ik al 23 jaar van plan ben te gaan schrijven.

Het pad dat me door de stem gewezen wordt, is wel wat onwennig voor een nuchtere boerendochter. Het heeft iets spiritueels en tegelijkertijd iets aards en iets krachtigs.
Ik loop er nu al een tijdje op en weet je; deze week in m’n up heeft er zomaar voor gezorgd dat ik besloten heb te gaan luisteren, écht luisteren. Naar de stem van mijn hart?

Geïnteresseerd? Neem gerust contact op!

Veeg je talenten niet onder het tapijt, maar ga samen met een coach op zoek naar je eigen kracht.