Het genoegen van genoeg
Het genoegen van genoeg
Voorbij de angst voor schaarste en het verlangen naar meer, ligt het genoegen van genoeg.
Het genoegen van genoeg mogen we herkennen in veel!
Het zit als een rode draad verweven in ons hele leven.
Net als angst voor schaarste.
Ik ken haar ook:
Te weinig geld of spullen
Te weinig vrije tijd
Te weinig persoonlijke groei
Te weinig liefde/aandacht
Te weinig lekkere dingen op tafel als er mensen over de vloer zijn
Te weinig opbrengsten, citoscores moeten in de lift
Te weinig pakjes onder de boom
Zo kan ik nog wel even doorgaan…
Het gevolg is dat we steeds maar meer willen.
Misschien alleen al om een soort zekere marge in te bouwen.
Dus meer spaargeld
Meer salaris en meer spullen
Meer opleidingen en diploma’s
Meer daten/aandacht vergaren
Meer (bijzonder) eten op tafel
Meer vakanties en leuke dingen plannen
Meer en hogere doelen stellen op de werkvloer.
Meer cadeaus onder de kerstboom
Hoe zou het zijn wanneer we weer het genoegen van genoeg ervaren?
Dat we tevreden zijn met wat we hebben en ons realiseren dat het weggeven en opruimen van spullen ons het voldane gevoel geeft dat we vaak zoeken in meer, meer en meer?
Dat niet het volle, maar juist het meer ledige ons volledig bewust maakt van het genoegen?
Ken je dat gevoel dat je zo’n heerlijke maaltijd voor je neus hebt, dat je maar door blijft eten terwijl je al verzadigd bent?
Weet je nog hoe je je dan voelt?
En kun je je ook nog herinneren dat je een keer iets verrukkelijks at en dat je stopte voordat je overvol was?
Weet je nog hoe dát voelde?
Deze week besloot ik uit te proberen hoe periodiek vasten voor mij werkt.
Ik eet dan tussen 12.00 uur en 20.00 uur en dat blijken steeds twee maaltijden en wat kleins als tussendoortje te zijn.
Ik voel me dan in de ochtend aangenaam leeg en krijg er veel energie van.
Dat had ik niet meteen verwacht.
Ik kijk uit naar de eerste maaltijd en wil dat deze gezond en voedzaam is.
Het nuttigen ervan is me gewoon een waar genoegen.
Het voedsel dat ik binnenkrijg blijkt meer dan voldoende en vervult me op genoeglijke wijze. En ja, ik begrijp dat het anders is wanneer je zwaar fysiek werk hebt.
Dan heeft je lijf meer nodig.
En ook dan is er een genoeg.
De tafels liggen vol met lekkernijen deze decembermaand.
We krijgen er geen genoeg van. Of toch wel?
Mogen we inmiddels niet gewoon vertrouwen op genoeg?
Angst voor schaarste is een universele angst.
Voor velen van ons is deze helemaal en al lang niet meer reëel. Het zit echter in ons DNA verankerd en pas als we besluiten dat we het los mogen laten, zal er plaats komen voor genoeg.
En dat begint bij bewustwording.
De kinderen van nu mogen wat mij betreft opgroeien met het genoegen van genoeg, zodat ze de aarde minder uit zullen putten dan wij gedaan hebben en nog steeds doen.
Zodat ze zichzelf minder uitputten en zodat ze het geluk van genoeg weer door kunnen geven aan hun eigen kroost.
Er is genoeg voor iedereen
Dat erkennen we allemaal
Dit betekent echter niet meteen
Het volgende succesverhaal
We scheppen nog genoegen
In veel, in meer en ook in meest
Omdat we in ons DNA meedroegen
Tijden van schaarste die zijn geweest
Daarom mogen we nu leren
Dat het ware genoegen zit verstopt
In minderen in plaats van meren
Ervaren zal leren dat dat klopt
Durf jij voorbij de schaarstevrees
De leegte soms welkom te heten
Kun jij uit de ons bekende ratrace
De overvloed zo nu en dan vergeten?
Wil je het genoegen van genoeg
Ervaren in je eigen rode draad?
Begin gewoon vandaag of morgenvroeg
En weet weer waar het echt om gaat
? Francy ?