geland

Geland

“Ben je inmiddels geland?”
Deze vraag wordt me nog regelmatig gesteld.
En dan te bedenken dat ik al weer even lang thuis ben dan ik ben weggeweest.
Zeven weken ben ik inmiddels terug op de thuisbasis.
Ook dit waren weer intense weken.
Op een heel andere manier dan de weken in Wales.
In Wales schreef ik in dit tijdsbestek een compleet boek.
Eenmaal thuis kwam er in datzelfde tijdsbestek geen woord van mijn hand.
Dat betekent niet dat er niets gebeurde.
Het tegendeel is waar…

Inmiddels voel ik overigens wel dat ik geland ben, weer terug op aarde.
Ik kom, als ik dit schrijf, net thuis van een stevige wandeling.
Wandelen in de natuur helpt me enorm om weer te aarden.
Met de voeten stevig op de grond.
Want aarden is wat ik te doen heb na zeven weken “flowen” in een andere wereld.
Letterlijk en figuurlijk.
De tijd in Wales voelde als één magisch moment, dat in werkelijkheid zoveel langer duurde dan ik met mijn gevoel kan bevatten.
Het boek dat ik in die flow schreef, ging met me mee terug naar de thuisbasis.
Dit boek is zoveel meer dan een verhaal gebleken.
Het is een transformatie voor me gebleken.
En nee, dat zie je zo aan de buitenkant (nog) niet.
Van binnen voel ik het des te duidelijker.

Mijn eerlijke verhaal onder ogen zien en aan het (digitale) papier toevertrouwen bleek precies dat te zijn wat ik nodig had.
Louise hielp me daarbij, bijna honderdvijftig jaar na dato.
Mijn eerlijke verhaal voor haar eerlijke verhaal, dat was de deal die ik met haar voelde.
En daarvoor ben ik haar zo dankbaar.
Mijn allerliefste wens is namelijk helemaal gelukkig zijn met mezelf, zodat ik mijn unieke pad kan gaan en mijn unieke bijdrage kan leveren.
En dat heb ik blijkbaar gemanifesteerd.
Ik wil het zó graag dat ik het voor mezelf in gang gezet heb.
Door JA te zeggen.
Ik zei het al eerder en zal het nog wel vaker zeggen. JA.
JA tegen wat goed voelt. JA tegen dat waarvoor mijn hart een sprongetje maakt.
JA tegen het ongecensureerde verhaal. JA tegen maskers af.
JA tegen het eerlijke gesprek met mijn liefsten.
Dat gesprek mocht plaatsvinden toen ik eenmaal met het boek en het verhaal op de thuisbasis was teruggekeerd.
Maskerloos.
Kwetsbaar.
Met een naakt hart.
Vanuit een opnieuw gevonden innerlijke rust en vrede.

Het proces naar binnen ging zo in één vloeiende beweging over in een proces naar buiten.
Het bleek een verrassend fijne impact op de verbinding met mijn liefsten.
En dat is ook logisch.
Als we van iemand houden willen we diegene het liefst zo compleet en puur mogelijk kennen en voelen. Dat wil ik zelf ook en dat is dus voor de ander niet anders.
Het raakt me met terugwerkende kracht dat ik me vóór mijn reis naar binnen in Wales blijkbaar toch nog niet zo veilig bij mezelf voelde.
Ik durfde me niet eerder zo puur, kwetsbaar en eerlijk te laten zien.
En ik ben er nog niet.
Ik ben onderweg.
Het boek helpt me steeds weer een stapje te zetten.
Het boek is dan wel af, het verhaal is nog niet klaar.

Ermee naar buiten treden is een volgende stap.
Een paar mensen hebben het gelezen en hun reacties zijn best veelbelovend.
Ik heb dan ook besloten dat ik het uit ga geven.
Razend spannend en fijn om te voelen dat ook deze volgende stap klopt.
Nu mag ik of op zoek naar een uitgever, of het in eigen beheer gaan uitgeven.
Ik ben daar nog niet uit en vertrouw erop dat ook dit antwoord weer vanzelf tot me komt.
Ik hoef het niet te weten.
Dat wat zijn mag zal zijn.
Mijn vertrouwen in een natuurlijk verloop van ieder(s) proces is in de zeven weken in Wales alleen maar sterker geworden.
Het is een heerlijk vertrouwen.
Het maakt mijn leven zoveel rustiger en tegelijkertijd op een fijne manier spannender.
Iedere volgende dag is weer een verrassing.
En ik hoef het niet te sturen.
Ik hoef alleen maar te voelen en JA te zeggen als ik de JA herken in mijn hart.

Ik kan wel vast de titel van mijn boek verklappen.
Het is grappig genoeg de titel die ik jaren geleden al bedacht had voor mijn eerste boek (ja, dat impliceert dat er meer komen ?) en het blijkt nog altijd de perfecte titel te zijn.
Zo kan het zijn dat ze zomaar is “geland” op het voorblad:

“Het leven van een vlinder”

Zou het over transformatie gaan?

? Francy ?