Aarzeling
Oei ik groei; een veel gelezen boek voor jonge ouders. De strekking van het boek is; maak je niet druk als jouw kind zich anders ontwikkelt dan de kleine van je vriendin of broer. Jóuw kind groeit, leert en ontwikkelt zich precies zoals past bij jóuw kind: op zijn of haar unieke manier, met vallen en opstaan, met hollen en stilstaan. Een heel normaal, acceptabel en geruststellend gegeven heb ik dat altijd gevonden.
Dat dit niet opeens ánders werkt wanneer we eenmaal volwassen zijn, heb ik in dit boekje niet gelezen en is me door geen leermeester verteld.
Toch werkt het zo.
Persoonlijke ontwikkeling en spirituele groei gaan ook schoksgewijs. Dan weer niks en dan weer in vliegende vaart voorwaarts. Ik begin het te zien, en zoals mijn dochter zegt: als je het eenmaal ziet, kun je het niet meer níet zien… Ik ben volop in ontwikkeling en heb plannen, ambities, dromen…
En ik aarzel.
Ik zal het uitleggen. Misschien herken je het. Ik droom ervan een eigen coaching praktijk te hebben. Een plek waar ik met mensen van 0-100 jaar kan onderzoeken hoe het leven voor hen fijner, gelukkiger, betekenisvoller kan zijn. Ik voel dat daar mijn opdracht ligt en de voorwaarden zijn allemaal aanwezig. Ik heb:
- de juiste opleidingen genoten en blijf mijn leven lang leren.
- een bak aan levenservaring; ik ken de diepe dalen en de hoge toppen en heb beide altijd als waardevol ervaren.
- 25 jaar ervaring met het begeleiden van kinderen en volwassenen door mijn werk als leerkracht (10 jaar) en schoolleider (15 jaar).
- de vaardigheid dát te herkennen en verwoorden waar de ander nog geen woorden voor vond.
- een prachtige ruimte om mensen te ontmoeten, die ik met zorg en liefde heb ingericht en die helemaal fijn voelt.
- een naam voor mijn praktijk (alsof ik niet voor niets als een Wilthuis geboren ben) inclusief logo en website, eveneens allemaal met het juiste gevoel gecreëerd.
Waarom dan toch die aarzeling? Overtuigingen die zich van kinds af aan genesteld hebben in mijn systeem, bijvoorbeeld: Ik ben geen ondernemer. Overtuigingen die onzekerheden creëren als: Wie zit er nu op mij te wachten? Stel dat het niet lukt…
En dan komt het inzicht. Ik ben mijn eigen coach, ik sta aan het roer van mijn eigen leven en geef richting aan mijn eigen geluk. Hoe wil ik dit leven beleven en wat wil ik vóórleven?
Dus ik spring!
Met een flinke dosis energie en een kriebel in mijn buik.
Ik spring!