All-een, all-one

Voel je je wel eens alleen? Een mooie vraag die mijn moeder me laatst stelde.
Ja, ik voel me wel eens alleen.
En dat ben ik ook. Net als jij en alle andere mensen op de wereld.
Ze vroeg het omdat ze weet dat ik veel vragen stel bij het huidige beleid, bij de maatregelen, bij het vaccineren en bij de toekomst van deze aarde en onze kinderen.
Ik ben me erg bewust van de tweedeling die er ontstaat en die door media en overheid eerder gevoed dan geheeld wordt.
Het baart me zorgen dat we snottebellen van kinderen als een potentieel gevaar moeten zien, i.p.v. de weg van en naar natuurlijke weerstand.
Ik kan wel huilen wanneer het gevoel me bekruipt dat de angst die we nu collectief voorgeschoteld krijgen niet voorkomt dat we sterven, deze angst voorkomt dat we leven.
Ik vraag me steeds vaker af wanneer we dood zijn gaan zien als iets dat niet bij het leven hoort.

Ik ben niet op mijn mondje gevallen.
Sterker nog, ik hoor vaak dat ik dingen zo kernachtig en krachtig kan verwoorden.
Ik merk echter dat ik steeds vaker mijn mond dicht houd.
Ik heb namelijk zoveel vragen.
In NLP-land zeggen we: “questions are the answers”.
Mijn vragen geven echter niet meteen een antwoord.
De twijfels die ik heb tonen geen uitgestippelde weg naar de oplossing.
Ik wil er echter wel graag over praten. Om te begrijpen.
Ik hoef geen gelijk te hebben of gelijk te geven.
Ik zou zo graag mijn twijfels uiten, en jouw twijfels horen.
Twijfels lijken echter niet meer van deze tijd.
We moeten het zeker weten. Zeker weten dat iets waar of onwaar is.
Zeker weten of iets werkt of niet werkt.
Als we het zeker weten kunnen we roepen.
JA of NEE, VOOR of TEGEN…
En als we het niet zeker weten blijven we stil, gaan we fluisteren of kijken we weg.
Soms zou ik willen roepen IK WEET HET NIET, of IK BEN BANG.
Ik doe het niet…
Ik wil misschien ergens wel graag blijven twijfelen.
Het voorkomt tunnelvisie en het houdt me scherp.
Het voorkomt dat ik arrogant word, omdat ik denkt dat ik het weet en jij dus niet.
Het voorkomt dat ik jou de schuld geef en mezelf schoonpraat.
Het voorkomt dat ik jou wil overtuigen van mijn gelijk (en jouw ongelijk)
En weet je wat ik stiekem denk?
Ik sta hierin niet alleen.
En jij dus ook niet.
We zijn allen één.
All-one.
All-een.

all-een

we zijn samen, we zijn all-een
dat is wat ik absoluut voel
en daarbij twijfel ik meteen
weet jij nu wat ik bedoel?

ik ben bewust, zoals ik leef
en voel veel meer dan ik weet
waar ik dit leven dus naar streef
Is dat ik het waardig besteed

waardigheid gaat over waarde
geen zogenaamde waarheid
wat waar líjkt op deze aarde
brengt onwaardige verdeeldheid

net als jij en hij en ook zij
handel ik naar beste kunnen
als ik niet weet, voel ik me vrij
mezelf wat twijfels te gunnen

twijfels, misschien ook van jou
ik kan het all-een beamen
dat is waar ik me aan vasthou
all-een; het besef van samen

? Francy ?